Helaas komt het soms voor dat iemand niet meer mobiel genoeg is om zelf op te staan, of die zelf helemaal geen kracht meer kan zetten in zijn of haar benen. Vaak wordt er dan gekeken naar het aanschaffen van een tillift. Met een tillift kan de zorgvrager een stuk beter functioneren. Er zijn echter verschillende soorten tilliften. Welk soort tillift past het best bij welke klachten? Je leest het hier.
Wat is een tillift?
Als eerste is het handig om uit te leggen wat een tillift precies is. Een tillift wordt gebruikt zowel in de zorg als thuis. Iemand die niet meer zelfstandig op kan staan, profiteert veel van het gebruiken van een tillift. Daarnaast biedt het ook voor de zorgdrager een uitkomst. De reden daarvoor is dat het de zorgdrager letterlijk een hoop gewicht en werk uit handen neemt. Voor diegene is het een stuk prettiger om gebruik te maken van een tillift. Voor de zorgvrager is het ook nog eens veiliger en comfortabeler, dan wanneer hij of zij met de hand opgetild moet worden.
Vaak wordt er gekozen voor een plafondlift, maar dit is niet altijd mogelijk of de beste oplossing. In dat geval wordt er gekozen voor een mobiele tillift. De keus voor een mobiele tillift wordt ook gemaakt als de plafondlift nog niet aanwezig is, als tijdelijke oplossing.
Twee soorten mobiele tilliften
Mobiele tilliften zijn er in twee soorten, namelijk actieve tilliften en passieve tilliften. De naam verklapt eigenlijk al een beetje wat het verschil tussen de liften is.
Een actieve tillift is bedoeld voor iemand die zijn of haar sta-functie nog heeft. Daarmee wordt bedoeld dat de zorgvrager nog kan staan, maar daarbij hulp nodig heeft. De actieve tillift ondersteunt de hulpvrager en helpt diegene terwijl hij of zij zelfstandig opstaat. De hulpvrager werkt dus actief mee in het opstaan.
Een passieve tillift wordt ingezet bij mensen die geen sta-functie meer hebben. De tillift ondersteunt hem of haar volledig met een tilband. Hij of zij zit in de tilband en kan zo veilig van de ene plek naar de andere plek gedragen worden. Deze tillift vereist dus geen enkele functie van de zorgvrager. De zorgvrager hoeft zelf helemaal niks te doen, vandaar de naam ‘passieve’ tillift.
